Projekt Arystoteles w Google: Klucz do sukcesu zespołu

Ostatnio natrafiłem na artykuł w New York Times, który opowiadał o inicjatywie w Google: Projekt Arystoteles (luty 2016). Wcześniej słyszałem o tym przedsięwzięciu, ale nigdy nie zagłębiałem się w jego szczegóły. Artykuł wskazywał wiele szczegółów dotyczących dynamiki organizacyjnej i zespołowej, którą badano. To, co naprawdę wzbudziło moją ciekawość, to fakt, że próbowano tam znaleźć klucze do sukcesu zespołowego i budowy doskonałego zespołu.

Projekt Arystoteles – w hołdzie dla cytatu Arystotelesa, że ​​„całość jest większa niż suma jej części” – rozpoczął się w 2012 roku i był kierowany przez Abeera Dubeya, menedżera w dziale People Analytics w Google re:Work. Następnie dołączono do niego niedawnego pracownika z Yale School of Management, Julię Rozovsky, która została głównym badaczem.

Przed tą inicjatywą Google już wydało miliony dolarów przez dziesięciolecia, próbując budować doskonały zespół i zrozumieć skuteczność zespołową. Gdy te inicjatywy nie przyniosły wystarczających rezultatów, narodził się Projekt Arystoteles.

Google Projekt Arystoteles: Tło i wyniki

Dane zostały zebrane i ocenione z 180 zespołów Google. Dwuletnie wysiłki rozpoczęły się w 2012 roku. Nie wykryto wzorców pozwalających skorelować, dlaczego niektóre zespoły odnosiły sukcesy, a inne nie. Zespoły o podobnym składzie lub nawet niektórych tych samych członkach wykazywały zróżnicowane wyniki. Wskaźniki, takie jak osobiste przyjaźnie, silne zarządzanie, struktura zespołu, zainteresowania osobiste, płeć, długotrwałość, nie dostarczyły jasnych wniosków.

Normy grupowe okazały się kluczowe dla sukcesów zespołów. Normy grupowe to niepisane i często niewypowiedziane zasady kierujące zachowaniem zespołów. Ostatecznym wnioskiem było to, że grupa wybitnych jednostek była mniej ważna niż zdolność zbiorowa zespołu. Jest jeszcze wiele bardziej szczegółowych wniosków, ale ogólnie rzecz biorąc, wyniki te będą dla dobrego menedżera lub trenera zrozumiałe. Sukces zespołu następuje wtedy, gdy wszyscy dobrze współpracują i szanują się nawzajem. Kiedy grupa jednostek próbuje być superstar, zespoły zazwyczaj nie odnoszą sukcesu. Widziałem to na własne oczy w organizacjach w którym pracowałem.

Co stanowi zespół?

Pierwszym krokiem w odpowiedzi na pytanie „co tworzy efektywny zespół?” jest zrozumienie, czym tak naprawdę jest zespół. Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna. Określenie składu osobowego, relacji oraz obowiązków osób pracujących razem stanowi kluczowy element budowy efektywności zespołu.

Pojęcie „zespół” może przybierać różne znaczenia, w zależności od kontekstu zadań, struktury organizacyjnej oraz doświadczenia zespołu. Badacze z projektu Arystoteles, starają się odróżnić „grupę roboczą” od „zespołu”:

• Grupy robocze cechuje najniższy poziom współzależności. Ich działania opierają się na hierarchii organizacyjnej lub zarządczej. Często spotykają się okresowo w celu wymiany informacji.
• Zespoły natomiast charakteryzują się wysokim stopniem współzależności. Planują pracę, rozwiązują problemy, podejmują decyzje oraz monitorują postępy w realizacji konkretnego projektu. Członkowie zespołu potrzebują siebie nawzajem, aby osiągnąć sukces.

Wykresy organizacyjne przedstawiają jedynie część historii, dlatego zespół badawczy Google skoncentrował się na grupach, w których relacje robocze są naprawdę współzależne, zgodnie z definicjami samych zespołów. Zespoły, które były badane w ramach Projektu Arystoteles, liczyły od trzech do pięćdziesięciu osób (z przeciętną liczbą dziewięciu członków).

Projekt Arystoteles jako klucz do sukcesu zespołów

Naukowcy odkryli, że tak naprawdę liczyło się mniej to, kto jest w zespole, a bardziej to, jak zespół współpracował. W kolejności ważności:

Bezpieczeństwo

Członkowie zespołu muszą czuć się komfortowo podejmując ryzyko i wyrażając swoje opinie. Muszą wiedzieć, że ich koledzy zespołowi będą wspierać ich działania i nie będą ich wyśmiewać. Każdy w zespole musi czuć, że nie zostanie stawiany za przykład, jeśli coś nie pójdzie tak, jak sugerowali lub promowali.

Zależność

Każdy musi wnosić swój wkład na miarę swoich możliwości i dostarczać wysokiej jakości pracę. Muszą robić to w ramach ustalonych i uzgodnionych parametrów czasowych. Zależność oznacza, że mogą polegać na sobie nawzajem, aby wykonać swoją pracę.

Struktura i jasność

Wyraźne kierunki i cele są niezbędne. Każdy musi rozumieć, jaką rolę odgrywa w zespole. Każdy członek zespołu musi również rozumieć, w jaki sposób powinien wykonywać swoją pracę, aby pomóc zespołowi osiągnąć sukces.

Znaczenie pracy

Badacze Google zdają się znaleźć, że indywidualne zadowolenie z pracy, którą wykonują, jest również kluczowym elementem sukcesu zespołowego. Uważam, że to wpisuje się w wiele treści zawartych w książce Daniela Pinka „Drive”, która mówi o tym, co nas motywuje jako ludzi.

Wpływ pracy

Jak praca, którą ludzie wykonują, rzeczywiście korzysta firmie? Członkowie zespołu chcą czuć, że nie marnują czasu, wykonując różne czynności. Ponownie wspiera to wiele idei zawartych w książce.

Budowanie bezpieczeństwa psychicznego w organizacji

Amy Edmondson z Harvardu, zajmująca się behawioryzmem organizacyjnym , jako pierwsza przedstawiła konstrukt „bezpieczeństwa psychicznego zespołu” i zdefiniowała go jako „wspólne przekonanie członków zespołu, że zespół jest bezpieczny w przypadku podejmowania ryzyka interpersonalnego”. Podejmowanie ryzyka w obecności członków zespołu może wydawać się proste.

Ale zadając podstawowe pytanie, takie jak „jaki jest cel tego projektu?” może sprawić, że zabrzmisz, jakbyś wypadł z obiegu. Może się wydawać, że łatwiej będzie kontynuować bez uzyskania wyjaśnień, aby uniknąć bycia postrzeganym jako ignorant.

Aby zmierzyć poziom bezpieczeństwa psychicznego zespołu, Edmondson zapytał członków zespołu, jak mocno zgadzają się lub nie z tymi stwierdzeniami:

• Jeśli popełnisz błąd w tej drużynie, często zostanie on obrócony przeciwko Tobie.
• Członkowie tego zespołu potrafią poruszyć problemy i trudne tematy.
• Ludzie w tym zespole czasami odrzucają innych ze względu na ich odmienność.
• W tej drużynie można bezpiecznie podejmować ryzyko.
• Trudno prosić o pomoc innych członków tego zespołu.
• Nikt w tym zespole nie działałby celowo w sposób podważający moje wysiłki.
• Pracując z członkami tego zespołu, moje wyjątkowe umiejętności i talenty są cenione i wykorzystywane.

W swoim przemówieniu na konferencji TEDx Edmondson proponuje trzy proste rzeczy, które można zrobić, aby zwiększyć bezpieczeństwo psychiczne zespołu:

• Sformułuj pracę jako problem uczenia się, a nie problem wykonania.
• Uznaj swoją omylność.
• Modeluj ciekawość i zadawaj wiele pytań.

Podsumowanie

Projekt Arystoteles w Google dostarczył cennych wniosków na temat skuteczności zespołowej. Kluczem do sukcesu zespołu jest zapewnienie bezpieczeństwa psychologicznego, zależności, klarownej struktury, znaczenia pracy oraz świadomości wpływu pracy na organizację.

Te zasady są nie tylko istotne dla Google, ale także dla innych organizacji, które dążą do poprawy skuteczności swoich zespołów.

Dzięki tym wnioskom możemy lepiej zrozumieć, jak budować silne i efektywne zespoły w branży IT oraz w innych dziedzinach.